|
1915, from the babybook:
a crisis with baby Max Cassuto
 after
the birth of Max Cassuto in 1915, Pekalongan, on the isle of Java, his
mother Lien Cassuto-Winkel kept a baby book; on page 2 - see above -
she describes the food crsis with the two  month
old baby Max; he didn't accept the food from mother and the porrodge
prescribed by the doctor and mother travels woth the baby to the bog
City Semarang to consult a specialist. She stayed with her sister Annie
who apparently to lived in Indonesia in the town of Semarang.
In the baby book story she adresses herself as it were personally to
to Max.
|
|
1943,
a request refused
Out of George
Cassuto Izn's blue suitcase came this letter; no doubt it is an answer
to his father Isaac Cassuto Mzn's reguest to the writer to help him
in the distressful situation of hiding for the Germans; probably the
necessity of finding refuge for him and his family.
The text is (Dutch): Hilversum 26 October 1943
Beste Mijnheer Mevrouw Laurens*, Ik ontving Uw brief van 24 dezer en
het spijt mij U te moeten mededelen dat ik niet aan uw verzoek kan voldoen.
De omstandigheden voor mij zijn uiterst moeilijk; mijn bedrijf is gesloten
en mijn diverse verplichtingen elders baren mij reeds grote zorgen.
U zult wel begrijpen dat mijn antwoord op Uw vraag het gevolg is van
uiterste noodzaak. Onnodig te zeggen dat zulks mij heel zwaar valt maar
het kan niet anders! Met onze beste wensen voor U allen, van Sloten
(?not clear)
Summary in English: Writer informs mr. and mrs. Laurens*, that he
can't meet the request done in Cassuto's letter (probably a request
for refuge), to his great regret, because his business has been closed
and various other obligations are weighing heavily on him.
*Laurens:
the false name the family Cassuto assumed on their forged ID-cards to
mislead the Germans, other sources mention the name of Laurens Qivooy.
|
|
1945,
an offer not accepted
So six days
after the liberation Ies Cassuto wrote to the government that he was
at their disposal for accepting a post in Holland or Indonesia. He was
still at his last hiding place in Nieuw Vennep.
Somewhat later after the polite letter above he received the message
they would not make use of his offer for he was too old. The circumstances
of this period are nicely recounted in
George
Izn's Spielberg interview
below the cover of the letter above
1946 on the SS Otranto: a luxurious meal after years of hunger and hardship.
In April-May 1946 Max and Puck Cassuto and their son Rob travelled from Bombay to Southampton with the SS Otranto. Max never disposed off old documents and above we see the menu of the Otranto, a luxurious meal after years of hunger and hardship.
From a letter of Puck 21 April 1946:
Daar er gelegenheid bestaat, om in Suez een brief te posten, begin ik maar eens. Hoewel ik wel denk dat de brief niet veel eerder zal aankomen dan wij. We hebben een prettige reis, voor zover mogelijk. ‘t Schip is ongeveer zo groot als de Chr. Huygens en de Indrapoera. Hierop zitten meer dan 4000 menschen. Zo zie je Mams, dat we ook behoorlijk volgepakt zitten. Max slaapt in een ruim met ongeveer 100 menschen. Hij boft nog dat hij een “berth” heeft, want de minderen slapen in hangmatten. Ik lig vrij goed. In een cabine met 12 menschen. (dames en kinderen). Ik slaap op een bovenbed en Robje beneden me. Veel plaats is er verder niet. Alleen een gangpad en twee kleine wastafeltjes, waarvoor ‘t een reuze gedrang is. Omdat ik 2 bedden heb, mag ik de hele ruimte onder ‘t benedenste bed hebben. Dat is dus een bof. Gelukkig heb ik heel aardige hutgenoten. Een is werkelijk bijzonder. Ze gaf me vanmorgen nog 3 wollen hempjes voor Robje. Gelukkig hebben we maar 1 baby in de hut. ‘t Schip is vol met kinderen en baby's. Ik heb werkelijk in jaren niet zoveel babys gezien. We reizen 1 e klas, dankzij Max' officierschap. ‘t Eten is heel goed en nog erg luxueus. ‘t Is een heel verschil met ‘t eten in Calcutta, je proeft dat ‘t een Europeesche kok is. De lakens worden steeds verschoond, en elke 2 à 3 dagen worden de handdoeken gewaschen, die we gekregen hebben. Ik heb een stewardess, die om 7 u. ‘s morgens ons wekt met een heerlijk kopje thee. ‘t Is een lief mens. Ook de eetzaalsteward is een brave man. Verder is er wat amusement betreft niet veel.
Wikipedia: A second Otranto was built by the Orient Line, c.1927. She served in the Second World War as a troopship, later being converted to one-class operation and used on the Australia run until being scrapped, c.1957.
|
