19 mrt 2008

Wilders, Joden en Moslims: het statement van Harry de Winter

"Als Wilders hetzelfde over Joden (en het Oude Testament) gezegd zou hebbe nu over Moslims (en de Koran) uitkraamt, dan was hij allang veroordeeld wegens antisemitisme."

Dat was de inhoud van een paginabrede advertentie op de voorpagina van de Volkskrant van 17 maart. De tekst was van ex-DJ Harry de Winter mede namens Een Ander Joods Geluid.

Mijn eerste reactie was, Jéé, die is raak. Maar niet niet lang daarna doemden toch bedenkingen op tegen dit statement.

Voorzover de geschiedenis van het Joodse volk laat zien hoe discriminatie kan leiden tot onderdukking, vervolging en tenslotte genocide, is het een waarschuwing voor waar sprake is van ongenuanceerde en ophitsende taal wordt gebruikt tegen een bevolkingsgroep. Daar heeft het statement van de Winter een punt.

Ik ben echter bang dat het statement van De Winter meer overhoop dan haalt dan dat het verheldert.De hele discussie is al ingewikkeld genoeg.
Om te beginnen: het is altijd gevaarlijk Joden, antisemitisme en impliciet daarmee altijd de Tweede Wereldoorlog en de Shoa erbij te halen als vergelijkingsmateriaal. Meningen raken verder verward door de sentimenten die ermee geladen worden.

Een andere ontsporing dreigt: dan gaat de discussie niet meer over het discriminerende karakter van de uitingen van Wilders over een bevolkingsgroep in Nederland, maar over het oude testament en de Koran.
Hoe verwarrend dit weer werkt laat de discussie zien tussen Harry de Winter zelf - die beslist geen kenner van Tora en Talmoed blijkt - en arabist Hans Janssen aan tafel bij Pauw en Witteman, gisteravond 17 maart. Ga naar de Varawebsite en zie en luister.
Laat de discussie over de religieuze aspecten van de geschriften maar liever over aan de theologen en filosofen.

Waar het over gaat is dat mensen als Wilders een (merendeels goedwillend en hard werkend) deel van de bevolking ongenuanceerd over één ongunstige kam scheren, één label wordt geplakt met bepaalde kenmerken, die leiden tot verbreking van communicatie en uitstoting. Over waar dat in laatste instantie toe kan leiden, daar kunnen de Joden vanuit hun geschiedenis over meepraten.

Het zou beter zijn als de moslims zelf meer actie zouden nemen. Een ander aspect van het statement van de Winter is het reddende karakter.
Ik zou het statement meer formuleren als steunbetuiging, bijv.: wij als Joden weten waar stereotypering, demonisering en discriminatie toe kunnen leiden en betuigen steun aan Moslims die tegen de uitingen van Wilders verzet aantekenen.

RC 18 mrt 2008

citaten

H.A.Lorentz (geciteerd door Albert Schweitzer):
Ik hoor gelukkig bij een natie die te klein is om grote dwaasheden te begaan.

Albert Schweitzer over G.B. Shaw:
Zelden tref je mensen aan, die zelfstandig genoeg zijn om de zwakheden en dwaasheden van hun tijdgenoten te zien en zelf daarvan onberoerd te blijven.

joodse geboortedatum: 16th of Sh'vat, 5701

Leef alsof je morgen zal sterven,
leer alsof je altijd zult leven


Webcam doet intree
een nieuw gadget heeft zijn intree gedaan: Skype met bijbehorende webcam, waarmee je fotootjes kan maken, zie hierboven Rob met bezoekende vriendin K.

Verder introduceer ik de eerste spirituele wet van behoud van bewustzijn: in deze kosmos is de hoeveelheid bewustzijn constant: er gaat nooit iets verloren en er komt nooit iets bij. Wel is er sprake van transformatie van de ene vorm van bewustzijn een andere vorm. Het is de spirituele tegenhanger van de eerste wet van de thermodynamica, de hoeveelheid energie in het heelal is constant.
De pendant van de tweede wet van de thermodynamica, het proces van de entropie - chaos krijgt op den duur altijd de overhand op ordening, alles zal op den duur warmte-energie worden - is juist in omgekeerde richting: hoger bewustzijn zal op den duur de overhand krijgen op lager bewustzijn, of liever: bewustzijn zal steeds meer worden vrijgemaakt uit zijn gebonden in de stof verzonken potentialiteit.

Bewustzijn moet dan begrepen worden als een dynamisch proces, als een Wil die steeds tastend en zich in duizend armen vertakkend door duizend vormen heen wegen zoekt naar voortzetting op hoger niveau van zijn ervarende gewaarheid. Dit is de kern van het metafysisch verlangen. Onbewustheid bij de mens is zich alleen het uiteinde van één van de oneindige vertakkingen weten in vergetellheid van de tak, ja de stam, waaruit hij voort is gegroeid.

2 jan. 2008

Jezus

Een nieuwe lezing annex essay is uit mijn pen gevloeid. Noeste studie leidde tot: joodse gedachten over Jezus.

Een uitgewerkte en uitgebalanceerde joodse visie op Jezus, in theologische zin, bestaat die wel. Voorzover men ervan kan spreken zijn ze pas sinds kort in ontwikkeling.. Door eeuwen heen moesten de Joden hun geloof tegen soms kwaadaardige aanvallen verdedigen en zich verantwoorden voor hun afwijzing van de Jezus Christus van de kerk. In de 19e en vooral 20ste eeuw is van beide zijden een meer objectieve belangstelling ontstaan, bij Christenen voor de historische Jezus en zijn Jood zijn, van joodse zijde, zij het spaarzaam, voor het christendom als loot van het jodendom via de figuur van Jezus.
Na kort een historisch kader te hebben geschetst deel ik mijn gedachten over Jezus vanuit mijn joods oogpunt over de historische heroriëntatie op zijn figuur en Jezus en de Tora, over het Messiasschap, over verzoening en verlossing en tenslotte zal ik het hebben over de vraag. Ga naar:

joodse gedachten over Jezus

taaltrends

opgenomen in de baal stoplappen:
ophoesten ipv debiteren, zorgen dat iets op tafel komt
behappen ipv managen, overzien
ondersneeuwen/ondergesneeuwd worden ipv uit de aandacht raken

Eschatologie

Jezus voorzag het einde der tijden nabij.
Hij had onontkoombaar gelijk.
Voor iedere generatie is het einde der tijden nabij.
Ieder leven heeft zijn eschaton.

28 juli 2007

overleveringen

Het is vandaag 25 juli 2007 en ik kom net terug van de diabetesverpleegkundige.
Verschillende waarden heeft zij op het schermpje gekregen, uitslagen van het huisartsenlab, waaronder de ALAT, die weer eens geprikt is. En die was 33! Dus beneden de 50 wat het plafond is voor acceptabele waarden. Dus de lever houdt zich goed, mooi gedaan jochie. Misschien snijdt het trouw slikken van de Milk Thistle toch wel hout.
Ook de diabetes laat zich redelijk in de hand houden, en de verpleegkundige Anita waakt goed over dit gezondheidsaspect.
Wat meer onrust baart is een zere keel, al twee maanden. Er is geen ontsteking en aan de lympheklieren ligt het ook niet. Ook moe, reden waarom ik ook dacht aan de hepatitis, maar dat is het zeer waarschijnlijk ook niet. Een innerlijk stemmetje zegt, misschien is het wel keelkanker … maar het tegenkoor roept, het is weer een van die onduidelijke virussen, die rondwaart en je hoort het wel meer.

Today is July 25 2007 en I ‘v just got home from the diabetes nurse.
She demonstrated various results from the blood tests on her screen, among which the ALAT value, that has been measured since some time. And it was 33! Below the 50 which is the upper value that is acceptable. So the liver is doing fine, well done my boy. Maybe steadily taking the milk thistle pills makes sense.
Also the diabetes is reasonably under control and nurse Anita supervises this aspect of my health nicely.
What worries me more is a sore throat, already for two months. There is no infection and the lymph glands are OK. Fatigue is also in the game, reason why I thought of hepatitis, but given my amazingly favourable ALAT this is not the case. An inner voice says, throat cancer …but an antiphon choir calls, it is just one of those vague viruses, that roams around and you hear everywhere about it.

Wie meer overleveringen wil lezen - zeven jaren wederwaardigheden met hepatitis c -
Who wants to read more about my seven years of vicissitudes with hepatitis c
surf to/ga naar mijn leverdagboek/my liver diary

July 25 2007

24 Juli - 9 Av de Treurdag van de Joden

De treurdag van de Joden, de dag waarop gerouwd wordt over de rampen die door de eeuwen heen zijn gekomen over het Joodse volk.
Velen hebben hun culminatie beleefd op deze datum:
verwoesting van de eerste tempel 586 BCE
verwoesting van de tweede tempel 70 CE
val van de vesting van Betar in de opstand van Bar Kochba 135 CE
de Joden moesten op 9 Av Spanje verlaten hebben, 1492 CE
De Eerste Wereldoorlog begint en daarmee eigenlijk de rampzalige 20ste eeuw, die de Shoa mogelijk maakte

Een nieuwe generatie in Israël herdenkt de 'Shoa', (dubbel)klik op het pijltje op het plaatje en beluister "God Almighty When Will It End?" door rapper Subliminal & violiste Miri Ben-Ari

Misschien is dit leven van ons een zaadje,

waarin de kiem tot taak heeft door de taaie vliezen en weerbarstige schillen heen te breken en is het afsterven van het zaadje - de dood - de definieve doorbaak van de gerijpte kiem naar groei en bloei in heerlijkheid naar wie weet weer welke nieuwe fase.

Of misschien zijn wij mensheid met z'n allen dat zaad en is de komende wereld de bloeiende boom waarin iedere geleefde ziel zijn aandeel heeft.

170707

Grimmericks

Er was er eens een grummeldaris
die zei: als 't eten nog niet klaar is
dan is mijn gramschap groot
en sla ik je hartstikke dood
en in ik de dwangsom bij de notaris

Er was eens een zwoele Sillebijn
die zei: er moeten toch zetpillen zijn
die mij niet bezeren
en zacht zijn als veren
want deze doen tussen de billen pijn

taaltrends

zeg maar, stoplap die tegenwoordig om de zin voorkomt
dat moet je niet willen, ook een zeer gewilde uitdrukkingswijze, waar men vroeger misschien zei: dat kan je beter niet doen.
dat wil je niet weten, gebruikt voor 'ongelooflijk', 'enorm', 'verbazingwekkend'; natuurlijk wordt een appel gedaan op de luisteraar om het wel te willen weten...
achter je oor krabben, heel vaak gebruikt voor: twijfelen, nog eens over nadenken

30 juni '07


Royal
Ik droomde vannacht dat ik moest schrijven, iets van memoires of zo;hoe zou ik dat doen, schrijven, typen, de computer? Ik keek om mij heen en ik koos voor het oude typemachientje van mijn ouders, dat toen ik in mijn jonge jaren op kamers ging van mijn vader mocht meenemen; ik heb het nog jaren gebruikt. Een bewuste keuze want ook in de droom al dacht ik aan mijn computer als tekstverwerkmogelijkheid maar verwierp die om een mij niet onthulde reden.
Daar stond het trouwe oude ding van blinkend zwart metaal.
Ik schoof witte vellen in mijn typmachien, merkwaardigerwijs een aantal vellen op elkaar, maar zonder carbonpapier, een heel katern tegelijk, de gril van de droom. Ik typte de eerste zin. Maar het was onleesbaar wat er op het papier kwam. Toen ik nog eens goed keek zag ik dat er Hebreeuwse letters stonden; het was een typmachien voor Hebreeuws, bleek nu. Wonderlijk, zonder het te weten had ik een typemachine gebruikt, waarin de Hebreeuwse fonts in lood op de letterhamers stonden. Maar zie er was nog een typemachien: dát was het oude typemachientje, dat braaf een metertje ernaast op het tafelbladstond!

Het apparaat stamde nog van net voor de Tweede Wereldoorlog en het merk was Royal. Het was een portable en hij paste keurig in een donkergrijze vierkant koffertje met twee blikken sloten. Zo is hij meegegaan naar Indonesië in 1949, waar hij twee jaar lang de brieven van mijn vader en moeder naar hún ouders heeft op het dunne luchtpostpapier heeft vorm gegeven. Als apotheose van zijn nuttig bestaan heeft hij nog mijn eerste gedichten geboekstaafd. Ik heb hem dacht ik nog meegenomen van Den Haag naar Nijmegen, waar hij in de loop van de zeventiger jaren plaats moest maken voor een modernere machine, een groot en zwaar grijs gevaarte. Dat apparaat werd in de tachtiger jaren weer vervangen door een electrische schrijfmachine, die waarachtig al een klein geheugentje had, waarmee hij één zin kon onthouden. Anno 1993 kwam dan de eerste kleine IBM-computer, die ik voornamelijk als tekstverwerker gebruikte.
In 2000 kwam de volwaardige computer met Windows 98 en internet en brak het nieuwe tijdperk aan,in het kader waarvan ook dit stuk onder uw ogen komt.
Waar de Royal is gebleven weet ik niet meer; het lijkt alsof hij in de lucht is opgelost, maar hij zal wel een keer met het grof vuil zijn meegegaan of heb ik hem aan een nichtje of neefje gegeven?
Gek, nu heb ik heimwee naar hem, alsof hij het geheim van een nog onbeschreven leven al in zich droeg.

030507

het laatkapitalisme kijkt u aan
4 droogklotige aandeelhouders op een rijtje tijdens de aandeelhoudersvergadering van de AMRO-bank, een fragment van een fraaie foto uit de Volkskrant van vrijdag 27 april

Radio Bergeijk op de Televisie! Iets om naar uit te kijken...

maar valt op het beeldscherm toch tegen, laat het toch maar op de radio, waar we onze eigen fantasie kunnen maken en waar de chaos van Peer van Eersel en Toon Sporenberg toch geluidstechnisch beter op z'n plek valt
30-06-07

bibber

Op 16 april heeft Cho 33 mensen neergeschoten op de campus van Virginia Tech University in Blacksburg, Virginia, USA. Grote commotie in Amerika en over de hele wereld. Columnisten en psychologen pijnigen zich af over de beweegredenen van de dader. Grote demonstraties van medeleven met de slachtoffers en de natie sluit de rijen in vertoon van morele kracht ondanks deze perverse daad van ongekende wreedheid van een van zijn bewoners.

Donderdag 19 april meldt de Volkskrant: BAGDAD Bij vier aanslagen met autobommen zijn woensdag in Bagdad bijna tweehonderd mensen om het leven gekomen. We fronsen even bij dit nieuws en gaan verder.
Voor Irak hebben wij een ander referentiekader, schrijft men.
De slachtoffers zijn niet bekend gemaakt. De daders zijn niet bekend. Zijn die minder gek dan Cho?

Crazy world.

Gister hoorde ik over de radio een geëmotioneerde sportverslaggever: Joeri van Gelder, de hoop van onze nationale atletiek, heeft tijdens zijn ring oefening even een bibber gehad. Heeft hij zijn kansen verspeeld?
Oej, die bibber van Joeri ...

Gelukkig hebben wij voor al het nieuws dat de media over ons uitstorten een hele hoop referentiekaders klaar liggen ...

Er zijn een aantal uitdrukkingswijzen en woorden die de laatste jaren de taal binnen zijn geslopen of zich meer in het centrum hebben gevestigd en die een opvallende verschuiving in ons taalbeeld aanbrengen. Ik noem er een paar.

helder i.p.v. 'duidelijk'. Duidelijk wordt duidelijk niet meer als een krachtig woord ervaren. De link met duiden wordt ook niet meer gevoeld, duidelijk is eigenlijk: goed te duiden. Het nieuwe woord is nog fris en opgeladen met betekenis: helder. 'Transparant' is ook erg populair.

Implementeren i.p.v. uitvoeren. Uitvoeren is versleten. Implementeren is nog fris (hoewel, de sleet komt erin). Het is meer ambtenarentaal en heeft oorspronkelijk iets magisch over zich, deels in de hand gewerkt door de buitenissigheid en de vreemde ingewikkeldheid van deze uit latijn afkomstige term: met implementeren zag je bijna een peleton ambtenaren zich ijverig in het praktijkveld begeven. Intussen is deze magie ook allang versleten: alleen de lichtgelovigen trappen er nog in.

Ook erg populair is de uitdrukking: 'dat wil je niet weten' om een bepaalde buitenmatigheid aan te geven. Te pas en te onpas wordt deze kreet gebruikt.
Meestal wil de spreker juist wel dat de toegesprokene het wil weten . Wel is te begrijpen dat dit in de aanvang wel een aardige stijlfiguur was (wie weet de naam van deze stijfiguur?); door te suggereren dat de maat het willen weten overschrijdt suggereert men een schandalige dimensie (misschien is het een hyperbool).
Tegenwoordig heeft de sleet al rijkelijk toegeslagen.

Laatst zag op in plastic verpakt fruit de term 'eetrijp', een heel lelijk pleonasme, waaruit wel blijkt dat genoemd fruit heel vaak al onrijp in de verkoop ligt. Een gangbare kwaliteit van fruit in de verkoopsituatie is toch dat het rijp is.

Let maar eens op: Meer dan 50% van ondervraagde politici begint zijn of haar antwoord met: "nou ja kijk etc."

Wapens

Iets over de moordpartij op de campus van de universiteit van Blacksburg, Virgina.
De reactie van rechts is: wapenverkoop moet nóg makkelijker.
Reactie van links (nou ja, de Democraten): wapenwet (her)invoeren, waarin eindelijk de vrije verkoop aan banden wordt gelegd.
Tekenend deze tegengestelde reactie.
Wat kiest u?

filosofie

Kernbegrippen bij Martin Buber: de zijnswijze in de relatie van Ich-Es vs Ich-Du.
Bij Emmanuel Levinas is essentieel het begrippen paar Totaliteit- Oneindigheid.
Hoewel de twee filosofen markante verschillen vertonen in hun filosoferen over de relatie mens-wereld, zie ik toch een grote parallel:
De Ich-Es relatie van Buber overlapt voor een groot deel de Leviniaanse
Totaliteit, in de Ich-Du relatie is de Leviniaanse Oneindigheid eigenlijk begrepen.
Ik zou naast het begrip Oneindigheid (als kenmerk van de verhouding met de ander en met de goddelijke dimensie) ook willen verdedigen dat er een begrip 'Onmetelijkheid' is te gebruiken als een soort tussendimensie van de Totaliteit en de Oneindigheid.
Maar ach had ik tijd van leven om dit alles filosofisch uit te werken...

17 april 2007

Vos

Deze vos is gesnapt en vereeuwigd in Drente door een vriendin in haar achtertuin febr. 07

Niet zelden lees je in de krant een bericht, dat de stoutmoedigste scenarioschrijver nog niet zou kunnen verzinnen.
Wat te zeggen van een astronaute(Lisa Novak, 43 en getrouwd), die ene Colleen Shipman heeft getracht te kidnappen. Ze verdacht Colleen ervan een verhouding te hebben met een mede-atronaut, waar zij kennelijk een vurige liefde voor koesterde. Fascinerend wordt het pas, als je leest dat zij van haar woonplaats Houston in een ruk 1300 kilometer reed, bewapend met luchtdrukgeweer, pepperspray en mes. Echt pikant is dat ze een luier had aangedaan, die astronauten dragen tijdens de take-off, dit om geen tijd te verliezen met een samitaire stop.
De kidnap mislukte en ze is opgepakt. Wel denk ik dat ze aanleiding zal hebben gegeven tot vele gesprekken, columns, cabaret-acts en wie zal de scenarioschrijver zijn, die het gegeven zal oppikken en zal bewerken tot een adembenemend script voor een psychothriller, waarin eventueel de kidnap wel lukt en aanleiding geeft tot de spannendste achtervolging van de laatste filmjaren door het zuiden van de Verenigde Staten.

febr. 2007

Rabbi Israël

Op de wegen met zijn wagen reed hij, Rabbi Israël.
Van alle kanten kwamen klanten bij hem met hun wee en wel.
Ze vroegen om zijn zegen en soms ook wel om regen,
ze vroegen om genezing van hun kommer en kwel:

Heel ons, red ons, steun ons, troost ons
Rabbi, Rabbi Israël

In dorpen en steden, lang geleden kwam hij, Rabbi Israël.
Arm of rijk, kuis of verdorven, men kon bij hem terecht heel wel.
Men kwam met hart en ziel, men kwam met lijf en leden
om heling en de Rabbi deed het wonder wel.

Heel ons, red ons, steun ons, troost ons
Rabbi, Rabbi Israël

Een hele wereld is verdwenen, de wereld van rabbi Israel.
Een nieuwe wereld ijlt maar verder, koortsig en springt haast uit zijn vel.
Hij verlangt naar een groot wonder , ‘t kan echt niet meer zonder
dus kom naar ons terug, Rabbi Israël

Heel ons, red ons, steun ons, troost ons
Rabbi, Rabbi Israël

Jeruzalem van goud

Hoor en zie deze mooie opname van Ofra Haza, die het lied
'Jeroesjalajien sjel zahav' zingt in een show, dit alles op Youtube.

28-10-'06

Derwisj

Deze week nam ik deel aan een Iftar-maaltijd, de maaltijd die een Ramadan vastendag afsluit. Soms worden veel niet-moslims genodigd ter bevordering van de wederzijdse kennismaking en niet zelden worden de officials van de stad, zoals ook nu de burgemeester en diverse bedrijfs-bobo's uitgenodigd.
Een bobo was ik niet maar wel een van de sprekers die een praatje hield over vasten, in mijn geval vasten vanuit Joodse invalshoek.
Als attractie traden deze Soefi-dansers op, die in wonderbaarlijke overgave hun derwisj-wervels uitvoerden. Zie het kalme gezicht van de jonge derwisj, met wie ik aan tafel zat, een zeer vreedzame jonge man, die in het dagelijks arbeidsleven werkte als computer-deskundige en IT-expert.

15 okt. 2006

vlinder-effect

De trein naar Amsterdam vertrok 20 minuten later, want er stond een brandende trein bij Gouda, dat zei mij een van de controlerende spoorambtenaren, die als een heg voor de toegang tot de perrons stonden opgesteld voor een extra strenge controle vandaag. Het oorzakelijk verband met die trein naar Amsterdam ontging me even, maar natuurlijk: een radertje in het spoorsysteem hoeft maar te haperen en gevolgen trillen door het hele systeem heen, het sluit allemaal zo nauw in elkaar, dat een vastzittende wissel bij Uithuizen al voor vertraging zorgt bij Valkenburg.
Zoiets als de vlinder in het Amazonegebied, die met een vleugelsslag een orkaan op de Atlantische oceaan triggert.

Verder verliep de reis voorspoedig. Het weer was stralend en zomers. Nederland ligt op stoom, vermeldde de Spits van de Woensdag na de derde Dinsdag in september en de koningin keek me vanonder haar hoed, model molensteen, wat spottend aan. Ik was nog net op tijd voor mijn afspraak in het AMC, een echografie van mijn buik, met name de lever, stond op het programma.

De verpleegster die mij klaar moest maken (voor de echografie natuurlijk) was mijn Italiaans klinkende naam opgevallen en wilde weten of ik daar ook vandaan kwam.
Ja, mijn voorouders tweeëneenhalve eeuw geleden.
Ben jij italiaans dan? vroeg ik.
Nee, maar ik heet Michaela. Vandaar dat ik gek ben op italiaans.
Da's ook Hebreeuws, zei ik, de naam van een aartsengel, heel toepasselijk voor een verpleegster

De arts, een vriendelijk ogende, bebrilde, wat tengere vijftiger, smeerde de koude gel op mijn buik en betastte de buikgebieden met zijn echografische joystik en tuurde op het schermpje waar mijn zwartwitgrijze binnenkant voorbijtrok.
Hetzelfde als 2004, zei hij tenslotte.
Ik kon me niks meer herinneren van 2004, maar als het hetzelfde is, dan is het niet achteruitgegaan, bedacht ik mij, dus niet méér fibrose in de lever en zo. Okee dan maar.
Ik voel me de laatste tijd vrij stabiel en stevig en hoop maar dat ik een soort status quo op hepatitisgebied heb bereikt, die lange tijd aanhoudt, in ieder geval tot de introductie van de nieuwe proteaseremmenden medicijnen, die nu nog in klinische testfase zijn.

Ik kleedde me weer aan en ging weer treinwaarts.
Op station Duivendrecht bleek de trein naar Nijmegen twintig minuten vertraging te hebben. Vanwege een kapotte trein bij Uitgeest. Vlinder-effect weet je wel.

21 september

een nieuwe song
kwam in mij op - al in juni, zie een eerdere versie - en na veel schuren, schaven, piekeren en plakken kwam dit er uit:

FLY THE CLOUDS (ballad) © Rob Cassuto

fly the clouds and grow some wings
be an angel without sins
to find out
in the end the devil grins

shut yourself up in a hole
dig the earth you are mole
to find out
you end up shivering with cold

just lay down on the ground and please do
pray the heavens for some rain
so from the soil of shame and pain
may bloom a flower that shines with colours clear
and true

make your jokes and play the clown
collect applause all over town
to find out
you ‘re the saddest man around

like a bull you run your course
make your way by using force
to find out
in the end there is remorse

just lay down on the ground and please do
pray the heavens for some rain
so from the soil of shame and pain
may bloom a flower that shines with colours clear
and true

like a peacock try to use
a fan of colours of all hues
to find out
eventually here are the blues

be a mouse, avoid the eye
don’t stand up, don’t shout, don’t cry
to find out
that hidden anger makes you wry

just lay down on the ground and please do
pray the heavens for some rain
so from the soil of shame and pain
may bloom a flower that shines with colours clear
and true

don’t go astray and be a sheep
follow the leader, don’t think deep
to find out
you don ‘t live, you are asleep

like a snake under a stone
be vile and sneaky to the bone
to find out
your lot is bitter you ‘r all alone

just lay down on the ground and please do
pray the heavens for some rain
so from the soil of shame and pain
may bloom a flower that shines with colours clear
and true

De bijbehorende melodie is mooi naar mijn idee, e.e.a. op de gitaaraccoorden: Em, C, G, D, Am, C, D en de bridge (het inspringende tussenstuk) op G, Bm, Am, Em, A7, D, D7, G

18 september 2006

een gedicht:

hoe de zachtheid

hoe de zachtheid van het vlees
het scherpe staal niet wil verduren
en het teder vel het ruwe schuren
aan stenen kartelranden vreest

hoe in 't complexe ingewand
de holten steeds maar stoffen eisen
en lastig hakend naar verrijzen
eronder de veile sekse hangt

hoe de dure klok van 't hart
zich moedig slaat door tegenslagen
en zich loodst langs hinderlagen
naar 't uur dat de vervoering start

hoe de kelders van de geest
volgestouwd zijn met archieven
verboekt verfilmd verdriet gelieve
te schonen wat ooit is geweest

6 sept 2006

Spirit

ter lezing, genieting en overdenking dit vers van Mevlana Jalalluddin Rumi, die onovertroffen Middeleeuwse Soefi dichter; uit de Mathnawi

Mathnawi VI: 2955-2962

The spirit is like an ant, and the body like a grain of wheat
which the ant carries to and fro continually.
The ant knows that the grains of which it has taken charge
will change and become assimilated.
One ant picks up a grain of barley on the road;
another ant picks up a grain of wheat and runs away.
The barley doesn't hurry to the wheat,
but the ant comes to the ant, yes it does.
The going of the barley to the wheat is merely consequential:
it's the ant that returns to its own kind.
Don't say, "Why did the wheat go to the barley?"
Fix your eye on the holder, not on that which is held.
As when a black ant moves along on a black felt cloth:
the ant is hidden from view; only the grain is visible on its way.
But Reason says: "Look well to your eye:
when does a grain ever move along without a carrier?"

zie de website over Rumi en de bundel door Coleman Barks vertaalde verzen The Essential Rumi

aug. 31 2006

Vooruitgang

een mooi citaat van Walter Benjamin, gevonden op de website van dr. Jürgen Braungardt, een moderne Homo Universalis, lijkt het, op het gebied van Filosofie, Psychologie en Religie

A Klee painting named ‘Angelus Novus’ shows an angel looking as though he is about to move away from something he is fixedly contemplating. His eyes are staring, his mouth is open, his wings are spread.
This is how one pictures the angel of history. His face is turned toward the past. Where we perceive a chain of events, he sees one single catastrophe which keeps piling wreckage and hurls it in front of his feet. The angel would like to stay, awaken the dead, and make whole what has been smashed. But a storm is blowing in from Paradise; it has got caught in his wings with such a violence that the angel can no longer close them.
The storm irresistibly propels him into the future to which his back is turned, while the pile of debris before him grows skyward.
This storm is what we call progress.

vertaald uit Duits:

Es gibt ein Bild von Klee, das Angelus Novus heißt. Ein Engel ist darauf dargestellt, der aussieht, als wäre er im Begriff, sich von etwas zu entfernen, worauf er starrt. Seine Augen sind aufgerissen, sein Mund ist offen und seine Flügel sind ausgespannt. Der Engel der Geschichte muß so aussehen. Er hat das Antlitz der Vergangenheit zugewandt. Wo eine Kette von Begebenheiten vor uns erscheint, da sieht er eine einzige Katastrophe, die unablässig Trümmer auf Trümmer häuft und sie ihm vor die Füße schleudert. Er möchte wohl verweilen, die Toten wecken und das Zerschlagene zusammenfügen. Aber ein Sturm weht vom Paradiese her, der sich in seinen Flügeln verfangen hat und so stark ist, daß der Engel sie nicht mehr schließen kann. Dieser Sturm treibt ihn unaufhaltsam in die Zukunft, der er den Rücken kehrt, während der Trümmerhaufen vor ihm zum Himmel wächst. Das, was wir den Fortschritt nennen, ist dieser Sturm.

Walter Benjamin: „Über den Begriff der Geschichte“, Illuminationen, Frankfurt/M. 1977, 251-262.


Klee: Angelus Novus

Vlieg

Sinds gisterochtend had ik tot voor kort gezelschap van een vlieg.
Hij dwaalde rond in mijn woonkamer in een grillige vlucht. Alsof hij naarstig en nerveus naar iets op zoek was.
Voedsel? Een medevlieg?

Maar gaandeweg bleek dat hij vooral naar mij op zoek was.
Even was hij mij kwijt en zoemde hij met een nauw merkbare zoem ergens rond en ik dacht al dat hij andere wegen was gegaan dan die in mijn kamer.
Maar dan was hij er opeens weer en had hij mij weer gevonden; daalde hij neer op mijn been of mijn arm of zomaar op mijn kale hoofd of mijn blote wang met zijn kriebelpootjes.
Automatisch maak je dan een wuif beweging en weg was hij weer een tijdje.

Toen hij bleef aanhouden mij periodiek te bezoeken kwamen er wrede gedachten in mij op.
Ik plande een vernietigingstocht met een opgerolde krant in handen; virtueel zag ik mij hem al opjagen door mijn kamer heen, op stoel en tafel klimmend, door de keuken, de gang in.
Ik bekeek hem eens goed, gisteravond, toen hij een seconde op mijn dij zat.
Een nietig beestje, geen vette bromvlieg, maar een scharminkel van een vliegje.
Ik besloot hem een kans te geven en zette mijn raam wijd open.
Daar zou hij wel dankbaar gebruik van maken als hij in zijn dwaze en grillige zwerftocht door mijn vertrekken terecht zou komen op deze highway naar de vrijheid.

Maar nee hoor, laat op de avond kwam hij weer op bezoek.
Hij was blijkbaar erg aan mij gehecht.
Een vlaag Boeddhisme kwam opeens over mij heen.
Misschien was hij wel een reïncarnatie van een bekende.
Een ziel van vroeger uit mijn omgeving, die nog iets met mij uit te werken had.
Een entiteit die mij iets wilde boodschappen.
Mijn lieve grootmoeder die mij wilde beschermen.
Maar zou die gedegradeerd zijn tot vlieg? De brave vrouw, dat kon ze toch niet verdiend hebben.
Die jongen die mij gepest had in de derde klas van de lagere school, zo iemand was het waarschijnlijk.
Onzin natuurlijk.

De volgende ochtend – ik was hem al weer vergeten – meldde hij zich weer.
Hij kwam opeens brutaal op mijn computerscherm zitten, alsof hij mijn e-mails wilde meelezen.
Toen was hij weer weg.
In de loop van de middag begon ik hem waarachtig te missen.
Ik ging naar hem op zoek en trof hem aan op de onderruit van mijn grote woonkamerraam, vlakbij de achtarmige kandelaar, die op de vensterbank voor het raam staat.
De bovenruit stond wijdopen voor hem, maar hij worstelde een onmogelijk gevecht uit met het glas van de dichte onderruit; dat viel me toch tegen, heel even had ik hem slimmer ingeschat. Toen heb ik hem maar even geholpen en manoeuvreerde hem met de kandelaar wat naar boven zodat hij het wijde luchtruim kon kiezen. Het viel me op dat hij toch een wat blinkend groenige glans op zijn lijfje had.
Daar vloog hij weg.

21 aug. 2006